Mijnheer Leute...Zaandam was niks, het is niks, het wordt niks..... Hoe vaak heb ik deze zin wel niet gehoord toen ik wethouder Inverdan was? Echt Zaans: vooraf zeuren, maar achteraf "groos zijn" als het plan er dan toch is. "Ik zag 't eerlijk gezaid niet zitte, maar 't valt mee".

Is dit nou typisch Zaanse lompheid? Heerst hier meer dan elders "een doe het maar gewoon"-mentaliteit? Zeker in vergelijking met de luidruchtige Amsterdammers? Hans Luiten pakt deze vraag met allerlei anekdotes op en probeert ook een aantal historische verklaringen voor het verschijnsel te toetsen. Een lezing om daarna over verder te spreken. Want wat vindt u daarna zelf: zeuren we hier nou meer of niet?

---